شورشهادت به سرم آمده.........

محرم که میشد بچه ها حسینیه الوارثین رو سیاه پوش میکردند و هر دسته ای سعی میکرد چادرهاش هم  رنگ و بوی محرم بگیره... گردان ما چند تا خوننده داشت و هرکدوم از اونها برای خودشون سیک خاصی داشتند. حاج ابراهیم قاسمی بزرگ ما خوننده های گردان تخریب لشگرده سیدالشهداء علیه السلام بود..من عاشق خوندن حاجی بودم وقتی این شعر رو میخوند...من غم عشق حسین باشیر از مادر گرفتم... هق هق همه رو در میاورد...و بعد من روضه میخوندم وبعضی وقت ها دمی میدادم. اما شهید امیر مسعود تابش دم نوحه رو میداد و بعد هم واحد میخوند....

سبک عزاداری درجبهه ها

سبک عزاداری در جبهه‌ها در گفت‌وگو با جعفر طهماسبی

بچه‌های تهران محرم‌ها زیاد در جبهه بند نمی‌شدند. حتی در عملیات مرصاد هم این‌گونه شد که به هوای مسلمیه خیلی‌ها به تهران بازگشتند اما غلامعلی رجبی در میدان ماند و جزو شهدا قرار گرفت. اما در محرم‌ها جبهه، حسینی بود و اوج ارادت به امام حسین(ع) در جبهه بود...

\پدری که درفراق سه پسرش گریه نکرد

راق سه پسرش گریه نکرد

حاجی با افتخار میگفت: من هرگز درفراق و ازدست دادن فرزندانم گریه نکردم و فقط گریه من در مصایب اهل بیت علیهم السلام است ایشان لابلای خاطراتش با یچه ها به خاطره آخرین دیدارش با شهید نوریان اشاره کرد و گفت: حاج عبدالله هر وقتی ازجبهه برمی گشت حتما به ما سرمیزد و درآخرین دیدار اصرارداشت که من او راببوسم و من باشوخی بهش گفتم که من هرکس رابوسیدم رفته و شهید شده و عبدالله درحالیکه میخندید گفت انشاءالله ما هم شهید میشیم...